In Arizona

Woensdag hebben we California verlaten en nu zijn we in Arizona. De afgelopen twee dagen zaten we vooral in de auto om even goed het binnenland in te komen. Maar er was zeker tijd voor een paar detours. Woensdag kwamen we langs Mojave National Preserve. Een klein, naar Amerikaanse begrippen tenminste, woestijn gebied. Met hoge zandbergen, die de Sand dunes (zandduinen) worden genoemd, enorme rotsformaties en veel cactussen. Het weer was wat onstabiel, er ontwikkelde zich een vrij heftige storm. Wij waren net in het bezoekerscentrum toen het begon te onweren. Het was ontzettend lokaal en hing pal boven ons. De bliksem sloeg in en het begon ineens ontzettend hard te waaien. Het was op dat moment een graad of 35 en lekker broeierig. Toen we verder wilden gaan, bleek dat we onze route moesten aanpassen. De weg was afgesloten vanwege het gevaar van 'flash floods'. Dat zijn korte, maar heftige waterstromingen die zo een stuk van het asfalt kunnen wegslaan. Terug in de auto ging er ineens keihard een alarm af. Wij dachten iets met de auto, maar het bleek onze telefoon te zijn. We kregen daarop ook een waarschuwing voor 'flash floods'.
Donderdag reisden we verder van Kingman naar Sedona. Onderweg zagen we zeer afwisselende landschappen. We begonnen midden in de woestijn. Waar je ook keek, er was niets anders dan zand, rotsen en cactussen. Veel bergen ook weer. Maar na een paar uur rijden zaten we ineens midden in de bossen. We zijn gestopt bij Flagstaff, een leuk Amerikaans dorpje aan de Route 66, inclusief spoorlijn en een oud spoorhuis waar nu een Visitor Center in zit. We wilden voor we doorreden wel een lekkere cappuccino en liepen daarvoor een soort kleine diner in. Er zat welgeteld 1 klant en ze schonken alleen zwarte koffie. Maar, zei de klant, als we ongeveer anderhalf blok verder liepen zouden we een cafeetje vinden dat was gespecialiseerd in koffie. 'The best coffee in town.' is wat hij zei. En inderdaad kwamen we aan bij een heel leuk, klein cafeetje waar ze inderdaad heerlijke cappuccino's verkochten.
We reden met een detour naar ons hotel. We wilden namelijk nog langs een meteor crater. De grootste en best bewaarde van de wereld. Wat was dat indrukwekkend! Weer midden in de woestijn. Het was ontzettend groot! Om een idee te geven, er zouden 20 voetbalvelden en 2 miljoen bezoekers in passen.
Vervolgens reden we door en kwamen we weer in een bos uit. Namelijk het Coconino National Forest. We reden de berg af het dal in. Overal om ons heen zagen we naaldbomen en immens hoge, rode rotswanden. En midden in dat bos ligt Sedona. Vandaag hoefden we nergens naar toe, maar we wilden wel wat zien. Dus hebben we een Jeep Tour gedaan. In Coconino National Forest, in het gedeelte Broken Arrow. Het was deels bos, maar vooral over van die rode rotsen. Rotswanden, rotsplateaus en allemaal immens groot en rood. We hadden een leuke chauffeur, die jaren geleden een aantal jaar in Utrecht heeft gewoond.
Het was een jeeptour, dus we gingen offroad. We zijn behoorlijk door elkaar geschud. De chauffeur reed rotswanden op en hobbelde er dan aan de andere kant weer af. En wij maar hopen dat hij wist wat hij deed. Het was ontzettend gaaf!
Vanavond nog een laatste avondje in het gezellige Sedona en dan morgen door naar Grand Canyon.